skip to Main Content
Stanowisko Dotyczące €Programu Rozwoju Gminnej I Powiatowej Infrastruktury Drogowej Na Lata 2016-2019”

Stanowisko dotyczące „Programu rozwoju gminnej i powiatowej infrastruktury drogowej na lata 2016-2019”

13 kwietnia 2016 r. wypracowano stanowisko dotyczące „Programu rozwoju gminnej i powiatowej infrastruktury drogowej na lata 2016-2019”. Poniżej jego treść.

Wójtowie i Burmistrzowie obecni na obradach XIX Zgromadzenia Ogólnego Związku Gmin Wiejskich Województwa Podlaskiego zdecydowanie wskazują na ogromne potrzeby pilnych inwestycji w drogi lokalne na obszarach wiejskich naszego województwa i kraju. Jest to podstawowy warunek rozwoju rolnictwa i przedsiębiorczości, a także likwidacji gospodarczych i społecznych zapóźnień  w stosunku do obszarów zurbanizowanych. Kosztochłonność inwestycji drogowych powoduje, że bez wsparcia zewnętrznego niezasobne finansowo gminy wiejskie nie będą w stanie uporać się z tym wyzwaniem przez następne kilkadziesiąt lat. W obecnej perspektywie finansowej UE dotacje w infrastrukturę dróg lokalnych są mocno ograniczone. Dlatego niezwykle ważny jest program krajowy, którego wcześniejsze edycje oceniamy pozytywnie. Apelujemy o kontynuację oraz zwiększenie środków budżetu państwa przewidzianych na jego realizację w następnych latach.

 Jednocześnie kierując się dobrą praktyką, wnosimy o zmianę niektórych uregulowań i kryteriów oceny Programu:

1.       Jeżeli budowa, przebudowa lub remont obejmuje jednocześnie odcinki drogi gminnej i drogi powiatowej należy dopuścić złożenie wniosków przez jednego z zarządców, który powinien być oceniony w ramach puli dostępnej dla kategorii drogi samorządu ubiegającego się o środki.

Uzasadnienie: Dążąc do budowy spójnej sieci dróg lokalnych na danym terenie takie inicjatywy należy wyłącznie wspierać i promować (dodatkowe punkty). Na obszarach wiejskich, w związku z zaszłościami, ciągi drogowe mają często przeplatających zarządców. Możliwość otrzymania dofinansowania jest ograniczona do jednego wniosku i szczególnie powiat operujący na większym obszarze ze względów oczywistych nie podejmie decyzji złożenia wniosku na krótki odcinek drogi.

2.     W przypadku odcinków „granicznych” wręcz wskazana jest współpraca sąsiadów i należy dopuścić możliwość wnioskowania przez jeden z samorządów na ciąg drogowy ciągnący się przez teren dwóch jednostek. Ocena i limit środków dotyczyłby samorządu składającego wniosek.

Uzasadnienie: Poza argumentami jak wyżej, trzeba podkreślić, że granice gmin czy powiatów nie przekładają się w żaden sposób na potrzeby transportowe, gospodarcze czy komunikację społeczną. To właśnie wspólny wniosek składany przez jedną z zainteresowanych jednostek, biorącą na siebie ciężar odpowiedzialności, ale wspieraną finansowo i organizacyjnie przez sąsiada, daje dodatkową pewność co do znaczenia tej drogi czy dróg. Ograniczenie odcinka drogi na terenie partnera do 5 % nie ma uzasadnienia.

3.    W kryteriach oceny wniosku dotyczących podnoszenia poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego należy zmniejszyć liczbę możliwych punktów z 20 do maksymalnie 10 oraz racjonalnie ograniczyć zastosowane wymogi do faktycznie niezbędnych w przypadku dróg lokalnych.

Uzasadnienie: Program obowiązujący w 2016 r. zakłada, że w ramach oceny merytorycznej wniosek może uzyskać maksymalnie 42 punkty, a z tego aż 20 z tytułu zastosowanych rozwiązań technicznych mających wpływać na bezpieczeństwo ruchu. Prawie 50 % znaczenia przyznane tej wadze wypacza wybór faktycznie ważnych zadań dla lokalnych sieci dróg. Tym bardziej, że punkty przyznawane są za stosowanie ponadnormatywnych niestandardowych rozwiązań, nieadekwatnych do potrzeb dróg lokalnych. Taka ocena miałaby swoje uzasadnienie w przypadku dróg wojewódzkich i miejskich. Efektem tych kryteriów jest fakt, iż w woj. podlaskim ponad 50 % dróg gminnych ujętych do dofinansowania w roku 2016 dotyczy ulic w miastach, gdzie koszt inwestycji jest średnio 10- krotnie wyższy niż dróg biegnących przez obszary wiejskie. Wypacza to założenia Programu i wręcz wyklucza możliwość osiągnięcia zakładanych efektów. Proponujemy ograniczenie kosztów kwalifikowalnych budowy, przebudowy i remontu 1 km drogi do np. 2 mln zł.

Powyższe uwagi podyktowane są troską o racjonalne wykorzystanie każdych środków kierowanych na rozwój naszego kraju.

Przewodniczący Zarządu

Związku Gmin Wiejskich

Województwa Podlaskiego

 

Mirosław Lech

Stanowiska otrzymali:

1. Pan Bohdan Paszowski – Wojewoda Podlaski.

2.  Komisja Wspólna Rządu i Samorządu Terytorialnego.

3.  Sejmowa Komisja Finansów Publicznych.

4.  Sejmowa Komisja Samorządu Terytorialnego.

5.  Związek Gmin Wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej.

 
 
 
 

Back To Top